In het begin was er slechts vormeloze, kolkende duisternis. Al eeuwenlang probeert de mens daar iets zinnig van te maken. Dat is het uitgangspunt van SUN-SET, een zoektocht van Bosse Provoost, Ezra Veldhuis en Oshin Albrecht naar de gemeenschappelijke factor in verhalen over de verwekking van de wereld, ook wel gekend als ‘kosmogonie’. Ontstaansmythes van onder meer de Polynesiërs, de Inuit of de joodse mystiek hinten naar een innige, universele verstrengeling van licht, duisternis en dood die speelde wanneer de wereld ten tonele kwam.
Samen met de toeschouwer tracht SUN-SET te achterhalen hoe die overgang van ‘niets’ naar ‘iets’ verbeeld kan worden. Kan dat überhaupt wel? Als vanzelfsprekend botsen kunstenaars en publiek op de grenzen van het (on)voorstelbare: bastaardwerelden, waarin vreemde, intermenselijke figuren rusteloos op zoek zijn naar hun vaste vormen. Om daarna onvermijdelijk weer terug te plooien tot hun amorfe staat. In dat schipperen tussen abstractie en figuratie, grenst de wereld van Provoost, Veldhuis en Albrecht zowel aan de negentiende-eeuwse fantasmagorie, een lantaarnspel met schaduwen en schimmen, als aan ‘Kopfkino’: een fictieve cinema in het menselijke brein. De zwarte doos in STUK is hiervoor het ideale speelvlak.
Voor Playground 2019 functioneert SUN-SET na zes weken werken vooralsnog als een schets, een aanzet die het publiek wil betrekken in een aantal cruciale vragen. Hoe zijn onze ogen geconditioneerd door de werkelijkheid? Welke betekenis geven we aan licht, dat op zichzelf nochtans onzichtbaar is? En hoe zijn deze vragen intrinsiek verbonden aan de subtiele mechanismen van het theater zelf?
Veldhuis en Provoost bouwen verder op hun eerdere Matisklo (2018), waarin ze in het kielzog van dichter Paul Celan 'een geheel eigen realiteit' pogen te formuleren. Elk vanuit hun eigen achtergrond – Veldhuis uit de schilderkunst en beeldende kunsten, Provoost uit het theater – reflecteren ze over de mogelijkheden van licht en grenzen van de verbeelding. Hun zoektocht spiegelt zich aan het poëtische woord, dat in al zijn ambiguïteit zowel een grote scheppende kracht als fragiliteit bezit, waardoor eerder opgeroepen beelden maar al te snel weer uit elkaar vallen. In SUN-SET vervoegt Oshin Albrecht hen, als performance- en beeldend kunstenaar die het stuk los-vast aan elkaar rijgt.

SUN-SET is van 6 tot 8 februari 2020 te zien in V36, in de Vrièrestraat 36 in Antwerpen.

← Back to overview